Waar menig Avantiaan het afgelopen zaalseizoen rustig aan kon doen op de vroege zaterdagochtend, waren het; Joost, Rens, Lieke, Jette, Floor, Livia, Dagmar en Suze die onder leiding van Gerben, Dennis en Punyapat zo’n beetje elke week het bal openden. Wat met regelmaat resulteerde in het feit dat we voor een dichte sporthal stonden (we weten inmiddelshet nummer van de zaalbeheerder uit ons hoofd), tribunes nog niet open waren of dat de kantine pas in de 2de helft openging (als deze niet verhuurd was voor een trouwerij, gender reveal party of voor Destiny die haar 2de verjaardag vierde en dit mega festijn alleen zal herinneren via foto’s op facebook). Maar dit alles deerde de D2 niet.
De basis van het kampioenschap werd gelijk gelegd in de 1ste wedstrijden, waar de te verwachte concurrenten werden verslagen en aan het einde van het seizoen dit ook het voordeel opleverde in onderling resultaat.
Nadat vorige week het doelsaldo flink opgehoogd was, was het deze week dan toch wel de taak om de laatste wedstrijd te winnen. Want KZ Danaïden wist als concurrent 1 keer van Avanti te winnen en andersom ook.
De voorafgaande week werden de kinderen op scherp gezet door de trainers bij de trainingen. De vorige wedstrijd was op film gezet en daardoor was Dunas tot in de kleine puntjes geanalyseerd, sommige hadden de wedstrijd zelfs deze week nog teruggekeken.
Ook bij de ouders ontstond langzaam de spanning, want de dagen ervoor was het actief in de app, want voor deze wedstrijd wilde iedereen mee. Hele huishoudens, opa’s en oma’s, allemaal wilde ze kijken. Het blijkt zo te zijn, dat er in sommige huishoudens zelfs geloot werd wie er met wie mee ging om de wedstrijd te bekijken. Al die grote gezinnen.
Sporthal Zuidhage was goed gevuld en toen de scheidsrechter in vloot waren de intenties van Avanti gelijk duidelijk. Eerst de tegenstander op laten stellen en dan de juiste spelers er tegenover zetten. Al snel was het Livia die via een schot aan de achterzijde Avanti op 0-1 zette. Dat het niet zo makkelijk zou gaan als de vorige week was duidelijk, want er werd meer druk gegeven en al snel maakte Dunas 1-1 via een doorloop. Nu bleek dat dit ook bijna het enige was waar Dunas op trainde, insnij verzorgen en voor de doorloop gaan. Lieke bleek niet onder de indruk en via een strakke pass van Joost kon zij de 1-2 binnen schieten. Wanneer je veel doorloop ballen neemt wordt het soms rommelig onder korf en heb je de kans op een strafworp. En zo geschiedde, Dunas kwam op 2-2.
Nu is het zo dat we in het leven een aantal zekerheden hebben. Eén daarvan is dat Rens altijd scoort binnen 3 schoten. En ook vandaag was het weer raak, want met zijn 2de afstand schot zette hij de 2-3 op het scorebord. Dunas startte het proces van, we mogen 8 keer wisselen dus dat doen we ook, en zo gingen er met regelmaat spelers het veld in en af. Wat voor Dagmar (Daggie) helemaal niet uitmaakte want het was Anna (al twee weken een waardevolle invaller voor de geblesseerde Floor) die via een rebound Daggie naar binnen zag komen en 2-4 maakte. En u weet nog hoe Dunas speelde, ja inderdaad. Het werd 3-4 via een doorloopbal, dat was ook het moment dat de spelers konden rusten en de ouders eindelijk koffie en thee konden halen.
Avanti D2 heeft nog meer zekerheden, Kirsten zorgt altijd voor mandarijntjes en deze mandarijntjes zorgen er ook altijd voor dat Avanti scherp uit de kleedkamer komt, want het was Livia die zich tot “Women of the match” kroonde (ook al speelde ze als heertje), want na het fluitsingnaal maakte zij de 3-5 en scoorde zij ook de 3-6 nadat bij het uitverdedigen de bal onderschept werd en zij kon binnenschieten. Naast de vele doorlopen bij Dunas waren het ook starfworpen die hen wat doelpunten opleverde want het werd 4-6. Gelukkig werd de volgende strafworp die zij kregen gemist, waardoor Livia dacht, nu gooien we de wedstrijd echt op slot en maakte de 4-7. Dit zorgde ook voor wat opluchting bij de ouders. Het spandoek van Peter werd opgehangen. Helaas miste Avanti ook nog een strafworp. Het laatste doelpunt kwam op conto van Dunas en nee dit keer geen doorloop, want Avanti dacht we houden wel afstand nu, maar uit een onmogelijke hoek werd de bal omhoog gegooid ,en zal je altijd zien, zo viel de 5-7 binnen.
De minuten tikten langzaam weg en zelfs ouders die de loterij niet hadden gewonnen werden nerveus op de app. Hoe lang nog…..
Gelukkig floot de scheidsrechter af en mogen we zeggen dat Avanti D2 terecht kampioen is geworden (samen met KZ Danaïden) maar op basis van zowel onderling resultaat als een beter doelsaldo op de 1ste plaats is geëindigd. Met de alom bekende sliert en rennen maar, vierde de spelers het kampioenschap met hun ouders bovenop de tribune.
Onder het genot van een stuk taart werden spelers in de kantine van Avanti toegesproken en gehuldigd. Met als klapstuk natuurlijk voluit “we are the champions”….in gedachten dan, want helaas werkte de muziek niet mee.
Op naar het veldseizoen!
