De programmamakers van het KNKV hebben hun taak dit veldseizoen weer goed volbracht. Briljant natuurlijk om na AVA-EXC een week later meteen EXC-AVA in te plannen. Bij een aantal teamgenoten zorgde dit wel voor enkele zweetdruppeltjes vooraf, die zeker niet veroorzaakt werden door het tempo waarop wij naar Excelsior fietsen.
Geen pasta, fruit, broodjes kroket of energierepen voor de wedstrijd. Deze keer hadden we een vredespijp meegenomen, die gebroederlijk samen met Excelsior voorafgaand aan de wedstrijd werd opgerookt. Nu schijnt het dat de nobelprijs van de vrede dit jaar nog niet is uitgereikt, dus als er binnenkort stem-acties op de tv voorbij komen, doe dan even voor ons stemmen. Vinden we leuk. Mochten we niet winnen, zijn er in ieder geval vriendschappen voor het leven gesloten.
De wedstrijd van vorige week heeft wel veel publiciteit opgeleverd. Nu zijn wij de afgelopen jaren wel gewend geraakt aan de vele trouwe fans, de ontelbare vriendschapsverzoeken op Facebook en de berichtgeving in de media. Maar, het aantal mensen dat zaterdagavond informeerden naar onze wedstrijd was uitzinnig. Hulde, en dank hiervoor.
Helaas moeten we wel meteen onze verontschuldigingen aanbieden, want de wedstrijd was gewoon saai. Geen emoties, geen gemiste strafworpen en een aanvoerder die opeens een blessure had en niet meespeelde. Je kunt beter naar een aflevering van Harry Mens kijken. Of een Dumpert filmpje van Tiny en Lou. Of naar een wedstrijd van 6 gaan, want daar missen ze drie strafworpen in 30 seconden. Overigens scoorden we wel een aantal briljante doelpunten. Iets met een vrije bal. En iets met een aanval waar Excelsior nog draaierig van is.
Omdat dit toch een wedstrijdverslag is, toch nog één tekstregel over de wedstrijd: we hebben gewonnen!
